خاور میانه در آستانه فراگیری انقلاب اسلامی

در آستانه سی و دومین سالگرد انقلاب اسلامی ایران موج اسلام خواهی اکثر کشور های عربی فراگرفته و می رود تا تحولی بزرگ در منطقه خاورمیانه رقم بزند. مردم منطقه نیز با علاقه خاصی این گونه حوادث  را دنبال می کنند. در باره علل وقوع شورش ها و قیام های خونین مردم مصر، تونس، یمن ، اردن و الجزایر و نتایج آن بر منطقه و جهان نکاتی را متذکر می شویم:

1.    تاثیر شگرف انقلاب اسلامی ایران بر فرهنگ منطقه                                       

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و سقوط دیکتاتوری در ایران امید آن می رفت که این موج در منطقه فراگیر گردد ودیکتاتورهای منطقه را یکی پس از دیگری سرنگون سازد و موج اسلام خواهی تمام منطقه را در برگیرد، ولی جهان غرب به ویژه آمریکایی ها که از وقوع انقلاب اسلامی به شدت به وحشت زده شده بودند با تشکیل نشست هایی و با بکارگیری متخصصان فن در صدد مقابله با توسعه و گسترش انقلاب برآمدند که از جمله آن ها درگیری های داخلی و ترورها و فعال کردن شبکه منافقین و راه اندازی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود. این اقدامات گرچه تا حدودی توانست ایران اسلامی را درگیر مسایل داخلی و دفاع 8 ساله از مرزهای آبی و خاکی خود کند، ولی به رغم همه تدابیری که از سوی استکبار اندیشیده شد انقلاب اسلامی از مرزها عبور کرد و با نفوذ در کشورهای آسیای میانه، عراق، لبنان، افغانستان و ...تحولات چشمگیری را ایجاد نماید و امروز نیز پس از 31 سال از انقلاب اسلامی موج اسلام خواهی کشورهای تونس، مصر، اردن، یمن را نیز در بر گیرد و دیکتاتورها همه در زمان واحد در صف سقوط قرار گیرند. سقوط دیکتاتوری تونس و در هم شکسته شدن صفوف آن ها دیکتاتور های مصر و یمن و اردن را نیز در معرض سقوط قرار داده است.

2.    تاثیر مدل انقلاب اسلامی بر انقلاب های منطقه

گرچه کشور اسلامی ایران بنایی بر دخالت مستقیم در این گونه کشورها نداشته و ندارد و برخی از آن هاسال ست که ارتباط چندانی با ایران ندارند ولی تاثیر انقلاب اسلامی ایران بر این گونه  قیام ها بر هیچ کس پوشیده نیست. به طوری که صدای آمریکا رسما در چند روز گذشته بر این نکته اعتراف کرد که : "اصل انقلاب اسلامی ایراندر منطقه اثر گذاشته است . و نمی توان نسبت به گروه های تحت نفوذ ایران د رمصر بی تفاوت بود" سایت وزارت خارجه اسراییل نیز در تحلیلی ضمن اظهار نگرانی از قیام مردم مصر نوشته است "بعید نیست که گروه اخوان المسلمین با دست گرفتن رهبری اعتراضات مصر آن را به سوی جمهوری اسلامی دیگری پیش ببرد" حضور مردم به همراه روحانیت در خیابان ها و خواندن نماز جماعت، و شعار ارتش برادر ماست و ملحق شدن افسران و سربازان به صفوف مردم و سوار شدن مردم بر تانک ها و نفر بر های ارتش و معانقه و مصافحه با آن ها دقیقا همان مدلی است که در سال های 56 و 57 در ایران انجام می گرفت. ورود کماندوهای اسراییلی به قاهره برای سرکوب مردم نیز یادآور اعزام کماندوهای ارتش اسراییل در سرکوب تظاهرات ملت ایران است که ابتر و ناکام ماند. پرواز هواپیماهای جنگی و شکستن دیوار صوتی بر شهر و ایجاد رعب و وحشت نیز از همان نوع ابتکارات ارتش شاهنشاهی ایران است که امروز در مصر در حال تکرار است. به نظر می رسد همه چیز در حال تکرار است، هم مردم از انقلاب اسلامی الگو می گیرند و هم مبارک از برخورد شاه با مردم. همان گونه که شاه گاهی امتیاز می داد و عقب نشینی می کرد و گاهی مشت آهنین نشان می داد مبارک نیز درست همین مسیر را طی می کند؛ از یک سو کابینه را منحل می کند و معاون اول معرفی می کند و از سوی دیگر سیاست کشتار و حکومت نظامی را پیشه خود می سازد. پیش بینی می شود مبارک در روزهای آینده همانند شاه به آمریکا یا یکی از کشورهای اقماری آن فرار کند و با تشکیل دولتی شبه دولت بختیار در جهت آرام کردن مردم بکوشد ول یامید است که مردم انقلاب خود را تا نتیجه گیری کامل به پیش ببرند و با تشکیل جمهوری اسلامی در راستای بر قرار ی حکومت اسلامی و اجرای احکام اسلام بکوشند.     

3.     تحلیل های وارونه فتنه گران داخلی

جالب است که فتنه گران داخلی موسوم به جنبش سبز که از تحولات منطقه و فراگیر شدن موج اسلام خواهی مردم به وحشت افتاده اند اخبار کشورهای در حال قیام را به گونه ای خاص که اهداف آن ها را تامین کند دنبال می کنند و از هرگونه شبیه سازی به مدل انقلاب اسلامی ایران امتناع می کنند! اگر به سایت ها و روزنامه های این جریان نگاه کنید به دو چیز مهم دست پیدا می کنید اول این که به رغم تشابه زیاد قیام مردم مصر با انقلاب ایران از جمله اسلام خواهی، پیوستن ارتش و نیروی هوایی به مردم، اقدامات تاکتیکی رفرمی برای ساکت کردن مردم هیچ اشاره ای به این تشابهات نمی شود بلکه به گونه ای می نویسند که گویا این تحولات از جنبش سبز مدعیان اصلاحات الهام گرفته اند. خنده آورتر این که میرحسین موسوی یکی از رهبران فتنه 88 در تحلیلی که اخیرا ارایه کرد قیام ملت های مصر و تونس و ... را برگرفته از حرکت مسخره آن ها در 25 و29 و30 خرداد 88 دانست و گفت این قیام ها از حرکت جنبش سبز نشات گرفته است! غافل از آن که فتنه 88 موسوم به جنبش سبز با حضور ده ها میلیونی ملت ایران در 9 دی سرکوب شد و به زباله دان تاریخ پیوست. دوم این که این گروه در تلاشند موج اسلام خواهی ملت ها را نا دیده گرفته، آن را قیام دموکراسی خواهانه و در جهت تامین آب و نان معرفی کنند به عنوان نمونه روزنامه شرق می نویسد "خالد یوسف کارگردان مشهور مصری که در میان تظاهرکنندگان حضور داشت گفت تظاهرکنندگان جوانان این کشور هستند و وابستگی حزبی نداشتند اما برخی گروه‌ها مانند اخوان‌المسلمین می‌خواهند انقلاب را به نفع خود مصادره کنند" همین روزنامه در تحلیلی از صادق زیبا کلام در صددآن است که حرکت ملت های مصر وتونس را غیر دینی جلوه دهد. محسن سازگارا نیز در نیز در شبکه صدای آمریکا با تحلیلی مضحک گفت "کسانی مردم مصر را با دادن کیسه برنج تحریک می کنند" سوم این که رسانه های فتنه سبز همگام با رسانه های غربی در صددند برای مردم مصر شخصیتی غرب گرا که بتواند بر موج قیام مردم مصر سوار شود و برای سال های متمادی دیگر جریان غربگرا را بر سر کار نگه دارد به مردم مصر معرفی کنند به عنوان نمونه روزنامه شرق که مادر این گونه روزنامه ها  به حساب می آید در تحلیل خود درباره مصر می نویسد. "محمد البرادعی یکی از رهبران مخالف حکومت حسنی مبارک معتقد است تا مبارک کنار نرود مصر آرام نمی‌شود. برنده جایزه صلح نوبل ضمن تکذیب خبر بازداشت و حبس خانگی خود و تاکید بر حضور در تظاهرات خیابانی، در گفت‌وگوی تلفنی با شبکه الجزیره گفت: «نظام حسنی مبارک برای تحقق خواست‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مردم مصر شکست خورده است و می‌خواهیم مصر جدیدی بر پایه آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی بنا کنیم.» مدیرکل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی افزود: «خواسته اصلی این است که رئیس‌جمهور مبارک صریحاً اعلام کند استعفا می‌دهد یا اینکه دوباره رئیس‌جمهور نمی‌شود.»10/11/89 همان گونه که روشن است در شعار های البرادعی اثری از اسلام خواهی نیست و  مهم ترین خواست وی اعلان استعفا و تعهد بر این که دوباره رییس جمهور نمی شود می باشد. این درست همان خطی است که در رسانه هتای غربی نیز دنبال می شود.

4.    نگرانی شدید غرب از پیروزی اسلام گرایان مصر

در میان کشورهای در حال قیام، مصری ها با 75 میلیون نفر جمعیت در جهان عرب بزرگترین جمعیت و کامل ترین تمدن و استراتژیک‌ترین موقعیت جغرافیایی را دارند ودر طول 50 سال گذشته سلسله جنبان تحولات در جامعه عربی بوده اند. وجود بزرگ ترین حوزه علمیه سنی جهان اسلام در این کشور که دو مذهب بزرگ حنفی و مالکی را پوشش می‌دهد و وجود نهضت یا جنبش اخوان‌المسلمین در مصر که محور جنبش‌های اخوانی در 17 کشور عربی و چندین کشور غیر‌عرب شامل ترکیه و افغانستان است، بر اهمیت مصر می افزاید و از آن جایی که یک کشور آفریقایی - آسیایی است، تحولات مصر به آفریقا محدود نخواهد شد و رژیم‌های عربی - اسلامی غرب آسیا را نیز ممکن است تحت تأثیر قرار دهد. در تاثیر گزاری مصر یر کشورهای منطقه کافی است به تاثیر گزاری مثبت و منفی این کشور بر کشورهای عربی اسلامی در گذشته نگاه کرد؛ در جنگ های اعراب و اسراییل مصر و جمال عبد الناصر نقش حیاتی ایفا می کرد و در ماجرای صلح با اسراییل نیز مصر بسیار موثر بود. انعقاد قرارداد صلح با رژیم صهیونیستی در کمپ‌دیوید و برقراری رابطه دیپلماتیک، به جریان تازه‌ای برای ارتباط با این رژیم در میان کشورهای عربی تبدیل شد. از این رو تحول در مصر و سرنگونی دولت غرب گرای آن می‌تواند کفه ترازو را به ضرر رژیم صهیونیستی و به نفع جنبش‌های ضد‌صهیونیستی سنگین نماید. به همین دلیل است که آمریکا و اسراییل و شیوخ منطقه از سرنگونی مبارک به شدت نگران و مضطربند و همه همت و تلاش خود را برای حفظ او به کار گرفته اند. زیرا می دانند با رفتن مبارک سایر دوستان مبارک نیز رفتنی اند و اسراییل در محاصره هم پیمانان ایران قرار خواهد گرفت؛ رژیم صهیونیستی از یک سو از طرف لبنان و سوریه و غزه و از سوی دیگر مصر و صحرای سینا در محاصره قرار خواهد گرفت و با یک فشار متلاشی خواهد شد. دقیقا به همین دلیل است که اسراییل کماندوهای خودرا برای سرکوب مردم به قاهره اعزام کرده است و شاید در روزهای آتی به بدترین نوع خشونت ها نیز متوسل شود.

5.    وظیفه ما چیست؟

گرچه دولت ایران و نظام اسلامی بنای بر دخالت مستقیم در امور دیگر کشورها را ندارد ولی نمی توان در برابر دخالت های مستقیم آمریکا و رژیم صهیونیستی نیز ساکت نشست. دیدار رییس مجلس شورای اسلامی با مبارک در سالگرد جنگ غزه و برخی اظهارات مثبت به نفع مبارک نیز ممکن است تاثیر منفی بر روابط دو ملت باقی بگذارد، اکنون شایسته است با اتخاذ مواضع اصولی و تهدید کشورهای مداخله گر در امور مصر به آن ها هشدار دهند چنان چه بخواهند این روند را ادامه دهند جمهوری اسلامی نیز با زبان دیگری با آن ها سخن خواهد گفت. و از سوی دیگر در شرایطی که منطقه در حال قیام است و به کمک های فکری ما نیازمند است پرداختن به مسایل جزیی و اختلافات داخلی در شان مسوولان نظام نیست. مردم ما در حالی که مسایل خاورمیانه را رصد می کنند استیضاح یک وزیر به خاطر مسایل جزیی را در این شرایط نشانه نشناختن زمان و بی توجهی به موضوعات مهم منطقه ای به حساب می آورند. امیدواریم همه مسوولان در قوای سه گانه به شرایط حساس امروز منطقه و جهان توجه نموده به جای پرداختن به موضوعات غیر ضروری و چه بسا نا امید کننده به کمک مسلمانان منطقه بشتابند.